“Deisis” kao likovni motiv u hrišćanskoj ikonografiji prvi put se pojavljuje nakon završetka vizantijske ikonografske krize. Ovaj motiv najčešće prikazuju Hrista u sredini, sa Bogorodicom i Svetim Jovanom Krstiteljem sa strane, kako mole za ljudski rod. Najstariji poznati primjerci potiču iz provincijskih vizantijskih djela iz Kapadokije (9. vijek), dok prvi primjerci iz Konstantinopolja datiraju iz 10. vijeka, poput emajlirane Limburške Stauroteke ili rezbarenja slonovače na triptihu Harbavil u Luvru. Monumentalni mozaik Deisis na južnoj galeriji Aja Sofije potiče iz 13. vijeka.
Ova ikona pripisuje se Bokokotorskoj slikarskoj školi Dimitrijević – Rafailović iz Risna koja je djelovala na teritoriji Crne Gore, Srbije, Bosne i Hercegovine i Hrvatske, u periodu od kraja XVII do XIX vijeka. Njen rodonačelnik Dimitrije i njegovi nasljednici kroz pet generacija bavili su se ikonopisom, fresko slikarstvom, duborezom i pozlatarstvom. Oni su ostavili impozantan broj djela različitog vrijednosnog nivoa koja, u cjelini, predstavljaju značajan segment crnogorske kulturne baštine.
Škola porodice Dimitrijević – Rafailović
Deisis